9 Kasım 2009 Pazartesi

~kedi mektupları

Yapıcak ne çok şeyim var.Bir sürü x'li denklem,çevrem açı,merkez acı,biyoloji özetleri...Ve bir de araya elmalı turta yapmayı öğrenmeyi sıkıştırmalıyım.
Bütün bunları düşünüp,annemin çiçekli koltuğunda tembellik ederken,bir kedi gerçekten miyavlıyordu.Dışarda.
Oysa Angorada hiç kedi yoktur.Çünkü başı boş köpekler ve dolunayda buraya inen kurt adamlar onları yiyebilir.Kedi gibi asil ve zeki bir hayvan bunu akıl edebildiği için kedidir!
Ama o kadar yakın miyavlıyordu ki.Ne istiyordu bilmiyorum ama benim orada oturup,onu dinlediğimi ve bu yazıyı yazmaya niyetlendiğimi biliyordu.
Ne yazık ki,o kedinin gerçek olduğunu anlamak için kalkıp,pencereden bakmadım.Eğer baksam, o kedicik bu kadar özel olmazdı.Gerçi beni görmek istiyordu biliyorum.Bu hikayemizin sonu değil ki.
Bir gün seni bulacağım kedicik.Hey.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder