Yaz gelince insan içten içe ısınıyor diye yazmıştım,işte o sıcaklık beni bütünüyle sarmış durumda.Anlık duygu sellerim var evet,ama nedense bu ara keyfimi hiç bir şey bozmuyor.Psikolojide aynı uyarıcıyla tekrar tekrar karşılaşan bireyin,aynı olaydan eskisi kadar çok etkilenemediği bilgisi vardır.Sanırım benim de başıma gelen bu,parmak uçlarım ve gözyaşı dokunaçlarım köreldi.
Kocaman uçsuz bucaksız çim alanlar,sıcaktan bunaltan turuncu kızgın güneş ve buzdan bira bardakları istiyorum.Ne çok istiyorum bilseniz.
Bu haftasonu One Love Festivaline de gidersem artık beni kimse tutamaz.Gerçi daha Orhan Asenanın eserlerini ezberlemem gerekiyor.Ama olsun,insan ölüm döşeğindeyken sınav saatlerini değil,bam bam konser alanlarını hatırlar heralde.
En azından ben öyle isterim.
Bir şeyleri ciddiye alma huyum git gide azalıyor sanki.Eskiden vereceğimi düşündüğüm tepkileri veremiyorum.Bir huzur bulutu örttü üstümü.Her şeyi,hepsini sevmek istiyorum.Ve bu yanlızlık bir şekilde bana iyi geliyor.Ne özgürüm.Her an kanatlarım çıkabilir çünkü sırtım kaşınıyor.
Bir şeyden korkmuyorum.Normanlar kana susamış savaşçılar olduğundan korku nedir bilmezlermiş:Ben de çiçeğe böceğe susadım sanki,sabahları kalkıp güneşin doğuşunu kutlamak istiyorum.
Bir yerlerde ormanda buluşsak bi ara fena mı olur canlarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder