Evet,korkuyorum.Daha önce böyle hissetmemiştim.
Hem korkuyorum,hem de korkmuyorum.Kormak ve kormamak zihnimin içinde bir birlerinin içine karışan iki farklı renk gibi.
Anlayamıyorum dolayısıyla hiç anlatamıyorum.İnsanın kendine bir tek taraf seçmesi gerektiğini anlayamıyorum.Hem huzurlu olmak, hem de beni korkuyla titretecek en korkunç şeyleri yapmak istiyorum.Hem her şeyi yaşamak isteyip, hem de sessiz sakince bir köşede oturup her şeyi izleyeyim istiyorum.
Hayatım birbirini çemberin içinde takip eden enerji topları.Sıkılınca eğlenceli şeyler yapmak,eğlenceli şeyler yaparken yorulup sıkılmak istiyorum.Bu iyi mi kötü mü bilmiyorum.Ama hepimiz bunu hissetmiyor muyuz?Beni kazana atmadan dürüstçe bir kez daha düşünün.Lütfen.
Hayatını sakince geçiren bundan bunalan,bu rutinden kaçmak için kocasını aldatan,aldatınca bu heyecana ve gerginliğe dayanamayıp huzuru özleyen ve kocasına geri dönen,ancak sakin hayatına tekrar devam edince huzursuzluğu özleyen ve böyle sürüp giden bir kadının öyküsünü hatta romanını yazmak istiyorum.Kate Chopin benimle gurur duyardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder