Sanki etraf fazla kalabalık.Zihnimi, zihinyumağımı bir türlü toparlayamıyorum.Hepimizin sığındığı bahanelerden sıkıldım.Şamanları,hippileri düşünüyorum hep, hiç aklımdan çıkmıyorlar.
Şu an bi tarz 'aylak adam' sendromu içinde olabilirim.Bütün gün belirli bir amacım olmadan gezinmek ve öylesine etrafta takılmak istiyorum.Bütün sene girdiğim kan emici matematik derslerinden intikam alır gibi...Her şey yavaş aksın istiyorum.
Biliyorum bunu söylediğime 3 gün sonra pişman olacağım.Zamanın hızından şikayet...Ama biliyorum ki hızlı akması yavaş akmasından daha iyi.Hızlı olmasa nasıl değişebilirdik çabucak?İspanyol bi arkadaşıma tam da zamanın ne kadar hızlı ve huysuz olduğundan ukala bir tavırla şikayet ediyordum.O beni utandırdı.''Evet,ama böyle olmasını tercih ederim''dedi.
Bu yaz tekrar aşık olmak istiyorum.Biliyorum bana çok iyi gelecek.Aslında sadece bu yaz değil,her an, her gün, tekrar tekrar aşık olmak istiyorum,neler yapabileceğimi görebilmek ve kendi enerjimi yenileyebilmek için!
hay aklınla bin yaşa be kadın.
YanıtlaSil