Bu hafta çok yoruldum.Zevk almadığı ama yapmaya zorunda olduğu şeylere harcadığı enerji ve zaman kadar insanın canını acıtan hiçbir şey olamaz.O yüzden zorunlulukları zevk aldıklarına dönüştürmeli insan.Tabi bunun seçim hakkını elde etmek için daha 'zevksiz' yollardan geçmeli...Atalarımız sıkıntından patlamış olmalı.Bazen birinin bana hobilerimle uğraşmam için para ödediği mor baloncuklu,pamuk şekerden yapılmış bir dünya hayal ediyorum.
Tam bahar geldi diye erkenden neşelenmişken yağmur bulutları bizimle dalgasını geçti yine.Onlara kızamayız tabi.iyi oyundu.Son gülen iyi güler!Yağmuru sevmediğimden değil,sadece beton ormanların yanına iyi gitmiyor.Hem kışın uzaması sanki eskinin üstüne sinmesi gibi.Yazın daha mı çok eğleniyoruz,o yüzden mi bilmiyorum ama artık sıkıldım.Mont giymeden dışarıda gezinmenin,fotoraf çekebilmenin özgürlüğünü istiyorum.Kışın sonuna doğru üzerimdeki her şey ağırlaşıyor!
Az kaldı,akrobat çevikliğinde kurtulucam bu tatsız havadan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder