19 Haziran 2011 Pazar

~güm güm korkusu

Ben korku filmleri izleyemem. Korktuğum somut tek şey korku filmleridir. Ki burada da hile yaptığımı düşünüyorum çünkü korku filmleri içinde bir çok korku öğesi barındırır bknz: karanlık canavarlar katiller vb. Fakat ben korku filmlerinin kendisinden çok korkuyorum.

Küçüklüğümden beri beni çığlık attırıcak kadar korkutucak tek şey korku filmleridir.
Ta ki..

Şimdi daha çok korktuğum başka bir şey keşfettim. Kalp çarpıntısı. Sanki kocaman metal parçaları yutmuşum da bir türlü çiğneyemiyormuşum gibi. Sanki içimdeki kötü heyecan ve sırtıma batan iğneler hiç geçmeyecekmiş gibi. Sanki aldığım nefesler daha önce kullanılmış gibi. Sanki gece yatınca baktığım tavandaki noktalar saniyede bir milyon çoğalıyormuş gibi.

Haa bir de atacağım çığlık gırtlağıma geri dönüyor gibi.

Yerimde oturamıyorum.

Aslında bazen oluyor böyle. Çok kahve ve sigara içtiğim zamanlar. Fakat bir başladı mı önüne geçemiyorum. Seksen yaşında çarpıntı tuttu diye ortalığı birbirinr katan yaşlı kadınlar gibiyim.

Aslında bazen gerçekten çok sigara ve kahve içsem de bu hiç başıma gelmiyor.

Ve inanın bu çarpıntıan ve huzursuzluktan kurtulmak için her şeyi yapabilirim çünkü çok korkuyorum. Huzursuzluk beni fazlasıyla huzursuz ediyor.

Ve bundan bu kadar korkmamın nedeni huzursuzluğa dayanamayan bir insan olmam. Haksızlık. Tanrı nın mutlu olmak huzursuzluktan korkan insanlara verdiği bir tür ceza olmalı. Oysa hepimiz el ele tutuşup yaşayabiliriz.

Bazen başıma gelen şeyleri anlayamıyorum. Kızgınlık değil. Sadece manasız oldukları geliyor aklıma. Tabi manasız derken anlamsız değil, bir nedeni olmayan demek için sıfatlar kullanıyorum. Yani bir insan huzurlu bir hayat yaşamak istiyorsa huzuru aramalı. Bu kadar basit.

İyi şeyler kötü şeylere karşı. Onları karşı karşıya getiren şey nedir!? Sağduyu diye bir kelime var. Bazen bazı şeyler söylenmez, bazı şeylere göz yumulur, bazı şeyler affedilir. Huzuru arayıp bunları yapmayan kimseyi görmedim.

Ve tekrar sormalı: Onları karşı karşıya getiren şey nedir!? Kazanma arzusu mu? Kazanmak kaybetmek bu kadar önemli mi? Zafer kazanmak uğruna huzurunu kaybeden sizlere geliyor şu söz:Bir adam demiş ki '' Sen kazandın ama ben haklıyım''.


Bir an için durup düşünelim dostlar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder