21 Haziran 2011 Salı

~cuckoo

Böyle biri beni ucunda merdiven olmayan bir havuza attı sanki. Bu kadar düşünecek bir şey olmadığını biliyorum. Ama bu sıralar çoğu zaman kalbimin sesini duyamadığımı hissediyorum. Ya da oradan bana fısıldayan şey basma kalıp ezberlenmiş cümleler gibi geliyor. Bi de garibim parça pinçik olduğu için bazen öfke bağrışmalarını, sevgi sözcüklerinden daha çok tercih ediyor. Böylesi de hemen hemen hiç olmaz. Haa bu böyle diye zihnimi - aklımı dinliyorum sanmayın. Onu da yapamıyorum çünkü onun da ne dediği belli değil. Böyle saçma sapan bir durum oldu.
Kulağım falan uğulduyor falan ama bir şey duyamıyorum.
Bazen çok cesur kalkıyorum yataktan böyle böyle diyorum. Bir başka gün Regina Spector falan dinleyince elim ayağım birbirine karışıyor.
Akıl hastaları zaman geçsin,huzursuzluk dinsin bıdı bıdı diye hep uyumak istermiş. Böylece bir karar alamazlarmış, yani iyi ya da kötü bir şey olmazmış hayatlarında. Zamanı dondurmak gibi düşünün. Günler geçse de olaylar nötr bir durumda kenarda köşede durduğu için kaldıkları yerden hayata devam edebilirlermiş.
İşte ben de böyle bişi istiyorum.
Lan delirdim mi acaba.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder