Çok sıkılıyorum.
Sanki yapıcak bir işim yokmuş gibi.
Kendime oyalanacak yeni şeyler yaratmak istitiyorum sanki.Bazen kendi davranışlarıma ben bile anlam veremiyorum.Neyi niçin yaptığımın ayrımı iyice koybolmuş durumda.Bazen bazı şeyleri,sırf yapmış olmak için yapıyorum hatta,ki bunları insanlara yansıtmak ve onlardan anlayış beklemek pek de gerçekçi olmaz.Ben olsam anlayış gösterirdim tabi ama bireyselliğin seçiçi tavrına karşı boynumuz kıldan ince.
Mesela şu an bu yazı.Neden yazıyorum bilmiyorum aslında söylemek için deli olduğum hiç bir şey yok.Ama ne garip ki her ÖSS'e çalışan kişinin karşısına gelen paragraf sorusunda Sait Faik'in dediği gibi yazmasam deliricektim.
Bir ara gelin de çay içelim,annem yeni benekli fincanlar aldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder