Bir an için,bir daha asla yutkunamayacağımı zannetmiştim.Boğaz ağrısı dayanılmaz geliyordu.Ama şimdi sanki bütün bu olanları 6 dakika önce yaşamamış gibiyim.Nasıl da değiştim hemen.Zaten hep öyle olmuyor mu?
Aslında kendimizi evrende tek sanarken,her sürecin,her şeyin birbirinin içinde yine birbirini izlemesi ne garip.Eğer biri kağıtlardan kafasını kaldırıp,bunu farkederse gülmeden duramayacaktır.Biraz rahatlamak fena olmaz.
Bu sabah televizyonda dünyanın 4 mil ışık yılı uzağından çekilmiş bir fotorafını gösterdiler.Ve o kocaman küre,bütün yaşadıklarımız şundan büyük gözükmüyordu: .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder