Bu gün hep şikayetçi olduğum koşuşturmacanın arasından sıyrılıp evet geldim.Ve çok boş vaktim vardı.İlk kez beni güneş ışığı çok rahatsız etti.Hemen-hemen-gece olsun istedim.
Aslında yazacak hiç bir şeyim yok.
Kendimi iyi hissetmiyorum diyemem.
Aklımı kurcalayan ne bilmiyorum.
Bazen çok uzak hissediyorum.Gerçekten uzak.Ve gerçekten huzurlu.Ama bu bazen beni daha çok yoruyor.Bazı şeyleri başkaları nasıl yapıyorsa öyle yapmayı denemeliyim gibi geliyor.
Bazen insanların göz bebeklerinden nefret ediyorum.Bazen tüm bu şeye nasıl katlanıyorum bilmiyorum.
Bazen çok sevmek,daha çok sevmek istiyorum.
Ve aklımdan uzaklaştıkça,ruhumun çalkantısı beni emiyor gerçekten.
Sanırım çok kucaklaşmaya ihityacım var.
Ne zaman bu kadar yoruldum bilmiyorum.
Saatlerce oturup hava hakkında yazabilirim.Müzik dinlerken kalp atışlarımın nasıl ona uyduğunu yazabilirim.
Ve işte demek istediğim sadece bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder