9 Ağustos 2010 Pazartesi

~why do you let me stay

Buharlaşmak üzere olduğum şu dakikalar...
İnsanın zihni de yavaşlıyor böyle zamanlarda.Sıcak uyuşturuyor diyorlar ya doğru,hakikaten doğru.
Bugün bir anda farkettim ki,uzun zamandır alıştığım hiç bir şey artık eskisi gibi değil.Uzun zaman kavramım da bu son 4 ayı kastediyor tabii.Ama uzun zaman değil mi gerçekten?
Kendimi-nasıl desem-daha savunmasız hissediyorum.Gerçi hiçbir zaman savunma ya da kontrol delisi olmadım. Ama demek istediğim şey o da değil.
(Sahi ne demek istiyorum ki ben?)
Değişim konusunda bu kadar saplantlı olan bir zihine bile,bu kadar olay bu kadar az zamanda çok mu geldi.
Yok-yok bunların çoğunun olmasını zaten bekliyorduk.
Ama daha fazla değişmesin.En azından şimdilik.
Canım yine bu aralar yanmaya başladı.İlk domino taşı ne zaman devrildi bilmiyorum ama biraz ara versin istiyorum.
Kabul ediyorum heyecanlı.Ama tüm bu sıcak hava dalgasında yağmur damlaları daha değerli değil mi?
İşte öyle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder